امکان میانجیگری عراق در حلوفصل بحران اوکراین/ تفاوت فُرمت چین و غرب برای امضای آتشبس توسط روسیه/ جایگاه دولتهای عربی برای پایان جنگ در کییف
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۶۵۷۴۰
«قاسم محبعلی» مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه در تشریح دلایل سفر دیمیترو کولبا به عراق در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: اخیراً وزیر خارجه اوکراین به بغداد سفر کرده و علاوه بر همتای خود، با نخستوزیر این کشور به گفتوگو پرداخته است و حالا در فضای مجازی و حقیقی این پرسش پیش آمده که وزیر خارجه اوکراین در کشاکش درگیری با روسیه چرا باید به بغداد سفر کند؟ برای پاسخ به این پرسش باید متوجه بود که عراق به عنوان یک کشور بیطرف در جنگ اوکراین ایفای نقش کرد اما باید بگویم که این کشور نقش چندان پر رنگی در پرونده اوکراین ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: باید توجه داشت که سیاست عراق در قبال اوکراین به نوعی بر مدار عقلانیت پیش رفت و اعلام بیطرفی کرد؛ چراکه طرف پیروز در جنگ اوکراین هنوز مشخص نیست و به همین دلیل بغداد برخلاف برخی از کشورهای اروپایی سعی کرد یک موضع عاقلانه اتخاذ کند. سفر وزیر خارجه اوکراین به عراق در حالی رخ میدهد که روسها حدود شش ماه است برای تصرف یک شهر ۲۵ کیلومتری به نام باخموت با ارتش اوکراین میجنگند و این موضوع نشان داد که مسکو با مشکلات عدیده نظامی روبهرو است. معتقدم که هیچ اتفاقی در پرونده اوکراین به این زودی رخ نخواهد داد و در نهایت فکر میکنم اگر در منطقه، یک کشور بتواند در مورد تنش اوکراین و روسیه میانجیگری کند، بدون شک باید نام ترکیه را مطرح کنیم؛ چراکه عضو ناتو به شمار میرود و در ادبیات سیاسی کشورهای غربی و شرقی دارای یک جایگاه مهم است.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: آنچه از صحنه سیاست و نبرد در اوکراین میفهمیم این است که تنها کشوری که بتواند میانجی جنگ اوکراین باشد، چین خواهد بود. چین از حیث اقتصادی، سیاسی و حتی نظامی عملاً با تمام کشورهایی که قرار است میان روسیه و اوکراین میانجیگری کند، تفاوت دارد. در اینجا نکته اصلی این است که تمام این رفت و آمدها، ریشه در تغییر سیاست خارجی عراق دارد؛ به گونهای که عراق پس از ۲۰۰۳ و صرفاً با پشت سر گذاشتن جنگ با داعش، سیاست خارجی خود را تغییر داد. به عنوان مثال عراق سعی کرده روابط خود با آمریکا و ایران را در یک سطح مشخص کند و در نهایت با کشورهای اروپایی هم وارد تنظیم مناسبات خود شده اما بحث این است که دولت بغداد تا چه حدی میتواند روابط خود را با این طیف مدیریت و اداره کند.
وی افزود: در این میان سیاست بغداد در قبال کشورهای منطقه و حاشیه خلیجفارس هم کاملاً مشخص میکند که عراق به دنبال تحکیم روابط خود با کشورهای عربی است. به همین جهت دستگاه دیپلماسی حاکم بر بغداد سعی میکند در این راه با اروپاییها و چین وارد مذاکره شود و روابط خود را با این جریان محکمتر کند. اینکه در مورد میانجیگری در پرونده جنگ اوکراین به چین اشاره میکنم به این دلیل است که بدانیم در اروپا اختلافنظرهای بسیار زیادی در قبال چین وجود دارد و همچنین اختلاف نظر در مورد پرونده اوکراین به بالاترین حد میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا رسیده است. توجه داشته باشید پکن به دنبال آن است که در ابتدا بتواند آتشبس میان مسکو و اوکراین را برقرار کند و سپس وارد مذاکره شود اما در مقابل کشورهایی مانند آلمان، انگلیس و آمریکا به دنبال آن هستند که روسیه از مناطق تحت اشغال خود خارج شود و سپس گفتوگوها برای ایجاد روند صلح آغاز شود.
محبعلی در پایان خاطرنشان کرد: این روند در حالی طی شده که کشورهای زیادی درباره نقش چین در بحران اوکراین موضع گرفتند اما باید دید این موضوع و روند پیش گرفته شده از سوی غرب، چگونه از طرف چین تحلیل میشود. باید توجه داشت که جایگاه ایران و عراق در منطقه از نظر روسیه و برخی دیگر از کشورها، بسیار مهم قلمداد میشود و در این میان کشورهای حاشیه خلیج فارس هم در نظام بینالملل جایگاه خاص خود را دارند. اما در این میان عربستان سعودی به عنوان رهبر این کشورها جایگاه ویژهای را برای خود رقم زده است. بر همین اساس نقشآفرینی عربستان و حتی کشورهایی مانند عراق که در قضیه اوکراین بیطرف بود، بسیار مهم قلمداد میشود. از حیث منطقهای و بینالمللی هم ممکن است طرفین درگیری به کشورهایی رجوع کنند تا در نهایت یک توافق صلح حاصل شود.
انتهای پیام/منبع: ایلنا
کلیدواژه: روسیه عراق عربستان سعودی ولادیمیر پوتین اوکراین بغداد فواد حسین ولودیمیر زلنسکی باخموت پرونده اوکراین جنگ اوکراین میانجی گری روابط خود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۶۵۷۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نگاه تاریخی به خلیج فارس راه حل مناقشات منطقهای
زینب اصغریان / کارشناس ارشد علوم سیاسی: خلیج فارس سومین خلیج بزرگ جهان است و بعد از مکزیکو و خلیج هودسن از نظر وسعت توجهات زیادی را به خود جلب کرده. هرچند این روزها با شنیدن نام خلیج فارس بیشتر به یاد حوادث امنیتی در این منطقه میافتیم. تکرار حوادث پر مخاطره در این منطقه و قرار گرفتن آن در امتداد تحولات یمن و خلیج عدن نیز در این برداشت بیتأثیر نیست، اما باید گفت که وجوه دیگری مانند نگاه فرهنگی و تاریخی نیز وجود دارد که از آن هم نباید غافل شد.
بدلیل اهمیت استراتژیک این آبهای نیلگون، و دارا بودن منابع عظیم نفتی در کشورهای عربی همجوار با درج نام مجعول خلیج عربی تلاش میکنند آن را در راستای منافع خود مصادره به مطلوب کنند در حالی که تاریخ نشان میدهد حتی این واژه در ۳۰۰ سال قبل از میلاد و در دوران هخامنشیان نیز استفاده میشده و در کتب تاریخی متعددی نیز موجود است. جمال عبدالناصر نیز اصراری بر استفاده از واژه جعلی نداشته است و حتی در برخی از نامه های خود از جمله نامه ای به یکی از مقامات بحرینی در سال ۱۹۶۰ از واژه خلیج فارس استفاده کرده است اما آرام آرام در راستای رویکردهای پان عربیستی این واژه تحریف و در بدعتی آشکار توسط عبدالناصر بکار گرفته شد و بعدها توسط سایرین مورد استفاده قرار گرفت.
عضویت ایران در پیمان سنتو در ۱۹۵۵م و حمایت پهلوی از دکترین آیزنهاور در که در مقابل کنفرانس باندونگ و رویکرد ملی گرایی ناصر ، باعث شد تشدید اختلافات دوکشور به مسائل دیگر از جمله تنگه هرمز و خلیج فارس کشیده شود.
علیرغم اینها نشریات مصری، عربی و انگلیسی هم تا دهه هفتاد عمدتا واژه persian gulf را استفاده میکردند اما آرام آرام، واژه جعلی جایگزین آن شد.
با پیروزی انقلاب اسلامی و مخالفت کشورهای غربی و عربی بار دیگر استفاده از واژه خلیج فارس تحت الشعاع قرار گرفت و تلاش ها برای فشار همه جانبه برای ایران و نادیده گرفتن توانمندی های ژیوپلتیک کشورمان افزایش یافت.
با مراجعه به اسناد تاریخی مانند ابن حوقل، معجم البلدان و کتب عربی دیگر مشاهده میکنیم که این خطه همواره به عنوان بحر پارس مطرح بوده است.
در حال حاضر در کنار پیگیری دیپلماتیک و احقاق حق در مجامع بین المللی بصورت جدی میبایست به رویکردهای فرهنگی و تاریخی پرداخت و هویت خلیج همیشه ایرانی را احیا کرد و حتی با ساختن فیلم و کلیپ به زبان های مختلف و با برنامه ریزی گسترده در دیپلماسی فرهنگی، باید نشان داد قبل از بوجود آمدن کیان بسیاری از کشورهای کوچک بندانگشتی منطقه، نام خلیج پارسی همواره بعنوان یک شاهراه مهم و حیاتی در جبین تاریخ میدرخشیده است.
نام گذاری این روز به مناسبت اخراج پرتغالی ها از تنگه هرمز ، روز خلیج فارس در تقویم نیز رویکرد مهم دیگری بود که بر اثبات حقانیت این خلیج همیشه ایرانی اثر جدی دارد.
اخطار جدی به کشورهایی که خلاف مصالح ملی ما در استفاده از این واژگان حرکت میکنند بسیار مهم است. خلیج همیشه فارس خط قرمز ایرانی و هویت ایرانی است و نباید از حدود آن تخطی شود.
زینب اصغریان